اقداماتی که نشاط را به مدارس نیاورد

شادی و با نشاط بودن، نوعی احساس امنیت و رضایت است، احساس اینکه زندگی به طور کلی به خوبی می گذرد. نشاط، به تجربه مکرر حالت و عواطف مثبت و احساس رضایت کلی نسبت به زندگی اشاره دارد. در پرتو شادی است که انسان می تواند خویش را بسازد و خود را برای آینده و حضور موفق در محیط زندگی و اجتماع آماده کند. شادی و نشاط ماده اولیه تغییر جامعه و تحول و تکامل درونی انسان ها است. در محیط شاد، ذهن پویا، زبان گویا و استعداد شکوفا می‏ شود. در مدرسه بانشاط و سرزنده، آموزش بهتر، پرورش موفقتر، یادگیری و یاددهی اثربخش تر، خلاقیت و نوآوری بیشتر و پیشرفت و همدلی مستمرخواهد بود.

سند تحول بنیادین آموزش و پرورش به عنوان چارچوب کلان نظام تعلیم و تربیت در مفاد مختلف خود به ایجاد شور و نشاط و ایجاد محیط و فضایی شاداب و با نشاط در مدارس تاکید فروان دارد. یکی از تکالیفی که در سند تحول بنیادین و مبنای نظری به صراحت بیان شده است، «زمینه سازی برای ایجاد نشاط وشادابی در مربیان وتقویت سلامت آنان با لحاظ نمودن عناصر هنری در فضاهای تربیتی» و «حفظ زیبایی و نشاط انگیزی فضا و انطباق آن با رویکردهای ساحت ‏های تربیتی» است.

دغدغه وزیر آموزش و پرورش درخصوص شاداب سازی و ایجاد روحیه و فضای نشاط در مدارس که مبتنی بر سند تحول بنیادین است نقطه قوت ارزشمندی در دیدگاه های او است. همزمان با این تاکیدات، دیدن خبری با عنوان «ساخت سرود ویژه دختران به عنوان یکی از راهکارهای ایجاد نشاط در مدارس» از طرف مدیرکل امور ن وزارت آموزش و پرورش جالب توجه و درخور تامل به نظر می رسد. پیشنهاد چنین راهکارهایی برای ایجاد نشاط در موقعیت و شرایط کنونی مدارس کشور جای تعجب دارد. در این یادداشت سعی شده رویدادها و ااماتی که منجر به ایجاد شادابی و نشاط پایدار در مدارس می شوند مورد بررسی قرار گیرند.

مبنع:www.magiran.com